ΑΝΘΡΩΠΕ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΕΙΣΕΡΧΕΣΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΥΘΥΝΗ!!!
ΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙΣ ΑΜΕΣΑ!!!!
ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΛΩΝ!!!

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να
ξεχωρίσουμε αδελφέ μου απ΄τον
κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να
σμίξουμε τον κόσμο
(Γιάννης Ρίτσος)

ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΚΑΙ
ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ
ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
(Φώτης)

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

ΖΕΑ : ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΖΕΑ : ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ . ( Triticum dicoccum )


Τό έτος 1928 απηγορεύθη σταδιακά και μέχρι το 1932 κατηργήθη τελείως η καλλιέργεια της Ζιάς στήν Ελλάδα. O Codex alimentarius μήπως άρχισε νωρίτερα;
Ζέα: Γνωστό λιμάνι του Πειραιά. Η μαρίνα Ζέας δεν είναι πασίγνωστη μόνο για τις αναχωρήσεις των γνωστών “Δελφινιών” και catamaran αλλά και για τις καφετέριες του, το ναυτικό μουσείο, τις περατζάδες δίπλα στα σκάφη και την θαλασσινή αύρα, που το καλοκαίρι ειδικά είναι βάλσαμο. Αυτό το λιμάνι λοιπόν είναι γνωστό από την αρχαιότητα και με αυτό το όνομα μάλιστα. Πιθανολογείται ότι ονομάστηκε έτσι λόγο της διακίνησης Ζέας μέσω του λιμανιού, ή λόγο της ύπαρξης Ζέας στην περιοχή.
Τι είναι η Ζέα; Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Αναφέρεται και ως Ζειά, βρίζα, όλυρα, Emmer και ορισμένες φορές συγχέεται με το ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel), ή την Σίκαλη, ή ακόμα και με το καλαμπόκι, μια και η λέξη Zea (Zea mais) είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι ο ασπρόσιτος (ασπροσίτι) είναι το δημητριακό ζέα. Με το δημητριακό Dinkel αντί για το κριθάρι, φτιάχνεται η ομώνυμη μπύρα, όμως το δημητριακό αυτό δεν είναι η ζέα (όπως αναφέρεται σε ορισμένες πηγές), διότι η Λατινική του ονομασία είναι Triticum spelta. [www.germanbeerinstitute.com/Dinkelbier.html].
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσης του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.
Για χιλιάδες χρόνια παρέμενε το κυριότερο δημητριακό της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Μετέπειτα αντικαταστάθηκε από το Triticum turgidum (Durum) το οποίο πιθανά να δημιουργήθηκε από το Triticum dicoccum με μετάλλαξη. Οι αγρότες προτίμησαν το νέο αυτό δημητριακό λόγο του ότι ο σπόρος αποχωριζόταν από το φλοιό με μεγαλύτερη ευκολία. Το δημητριακό Triticum dicoccum ή αλλιώς Emmer ή aja όπως ονομάζεται στην Αφρική, έφτασε στην Αιθιοπία πριν από 5.000 ή και περισσότερα χρόνια και έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας. (Έχει επιζήσει επίσεις σε μικρής κλίμακας παραγωγή και στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία, Ινδία, Τουρκία, Γερμανία (Βαυαρία), Γαλλία και αλλού (σύμφωνα με τον J. Harlan)).
Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος λέγοντας: “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”. Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη γίνεται αναφορά “31 Εκτυπήθησαν δέ το λινάριον και η κρίθη διότι η κρίθη ήτο σταχυωμένη, και το λινάριον καλαμωμένον 32 ο σίτος όμως και η ζέα δεν εκτυπήθησαν, διότι ήσαν όψιμα”. [Έξοδος 9: 31, 32]. Από βρίζα (όλυρα στο αρχαίο κείμενο) παρασκευαζόταν ψωμί, σε μέρες πείνας, καθώς ήταν είδος σιτηρού δεύτερης σειράς. Αυτό συνέβη κατά την έβδομη πληγή της Αιγύπτου. [Ησαΐας 28:25]
Χρησίμευε και ως τροφή των αλόγων, όταν ακόμα δεν είχε ωριμάσει. Μπορεί την ζέα να την χρησιμοποιούσαν ως τροφή για τα άλογα, αλλά για τους Ρωμαίους ήταν τροφή εκστρατείας. Κατά την Ομηρική εποχή πιθανολογείται ότι η Ζέα χρησιμοποιείτο ως ζωοτροφή. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα από την όλυρα, χαρακτηρίζοντας την πρώτη ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών.
Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά (όλυρα) είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό από τους πρώτους Ρωμαίους στην αρχή της ιστορίας τους και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση τους σε όλες τις θρησκευτικές τελετές τους. Ο γιατρός Γαληνός (2ος αι. π.Χ.) αναφέρει την όλυρα ως το τρίτο σε θρεπτική αξία δημητριακό μετά το κριθάρι και το σιτάρι, ενώ όπως μας πληροφορεί ο Διοσκουρίδης (1ος αι. μ.Χ.) στην εποχή του ήταν διαδεδομένη μια πανάρχαια συνήθεια των Ελλήνων και των Ρωμαίων: η μίξη χονδροαλεσμένων κόκκων ζέας και σιταριού, που λεγόταν “κρίμνον”, και το οποίο ήταν ένα παχύρρευστο θρεπτικό ρόφημα που ονομαζόταν “πολτός” (χυλός). Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Ζει (ζειαί (πληθυντικός του ζειά)) + δώρος (δώρον) [Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας/ Γεώργιος Δ. Μπαμπινιώτης, Αθήνα, Κέντρο Λεξικολογίας, 1998]. (Ζειά + δωρέομαι) δωρούμενος (δίδων, παράγων) ζειάς [Λεξικόν Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης/ Ιωάννου Δρ. Σταματάκου, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1994]. Μετά από μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη ποδηλασία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.
Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών. Τα ζυμαρικά αυτά μπορεί να τα αναζητήσει κανείς στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων.
immortality.gr

Ψωμί με αλεύρι ζέα

 


Συνταγή για το ψωμί με αλεύρι ζέα πιτυρούχο και γιαούρτι.
Είναι κατάλληλο και για άτομα που δεν θέλουν να τρώνε μαγιά.
Συστατικά :
500γρ αλεύρι ζέα
1 κουταλάκι του γλυκού γεμάτο σόδα
2 κουταλιές ελαιόλαδο
Λίγο αλάτι
Λίγη γλυκαντική ουσία της προτίμηση σας
2 κουταλιές λιναρόσπορο αλεσμένο η ότι άλλο σας εμπνέει
1 κεσεδάκι γιαούρτι , κατά προτίμηση κατσικίσιο βιολογικό(το διαλύετε σε νερό ώστε να έχουμε ένα μείγμα συνολικά 650γρ υγρού)
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε πρώτα τα στερεά συστατικά και μετά προσθέτουμε τα υγρά με τη σειρά που αναφέρονται, μπορούμε να το ανακατέψουμε με τα χέρια η με ένα πιρούνι . Το μείγμα που προκύπτει είναι μαλακό και ελαφρά κολλώδες . Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να μας φουσκώσει.
Βέβαια το τελευταίο συστατικό και το πιο σημαντικό που βάζουμε είναι η αγάπη και το συναίσθημα προσφοράς .Έτσι έχουμε πάντα σίγουρη επιτυχία και πολύ νόστιμο και θρεπτικό ψωμί
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 50 με 60 λεπτά.
Για όσους έχουν προπαρασκευαστή μπορούν να το ψήσουν στο πρόγραμμα για « μόνο ψήσιμο» συνήθως χρειάζεται να προσθέσουμε και άλλο χρόνο , συνήθως θέλει 1.30 h
Το ψωμί αυτό καλό είναι να διατηρείται στο ψυγείο ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες,
Επίσης αν αντέξετε και δεν το κόψετε την πρώτη μέρα και το βάλετε στο ψυγείο η κόρα στις φέτες δεν θρυμματίζεται
Καλή όρεξη!
Συνταγή της Καραϊσαρίδου Χρυστάλλα.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΒΑΘΥ INTERNET

 Δέκα μηχανές αναζητήσεως για το Βαθύ Ιντερνέτ Το Επιφανειακό  Ιντερνέτ έχει μέγεθος 167 terabytes. Το Βαθύ Ιντερνέτ 91,000 terabytes! Σταχυολογώ από το άρθρο «Πόσο βαθύ είναι το Βαθύ Ιντερνέτ (Deep Internet); » > Απλώς ειπωμένο, το Βαθύ Ιντερνέτ είναι όλο το περιεχόμενο που δεν είναι μέρος του «Επιφανειακού Ιντερνέτ», το οποίο ταξινομείται από τις στάνταρντ μηχανές αναζητήσεως (google κλπ). Το Deep Web επίσης αποκαλείται ‘Deepnet’, το ‘invisible Web’, ‘DarkNet’, ‘Undernet’, η το ‘hidden Web’. Σύμφωνα με την Wikipedia, το 2000, υπολογιζόταν ότι το Deep Web περιλαμβάνει περίπου 7.500 terabytes πληροφοριών και 550 δισεκατομμύρια μεμονωμένα έγγραφα. Οι εκτιμήσεις βασίζονται σε αναγωγές από μια μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Berkeley το έτος 2000 ανεβάζουν τα data του Deep Web σε 91.000 terabytes. Σε αντίθεση το Επιφανειακό ιντερνέτ (στο οποίο σερφάρετε με τις μηχανές αναζητήσεως) φτάνει περίπου τα 167 terabytes; Για μία σύγκριση η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου το 1997 υπολογιζόταν στα 3.000 terabytes….. >  Υπάρχουν αυτή την στιγμή πάνω από 200.000 sites στο Deep Web, ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ; ή προτιμάτε να αμπελοφιλοσοφείτε στο Φατσοβιβλίο; Εξήντα από τούς μεγαλύτερους ιστότοπους του Deep Web περιέχουν 750 terabytes αρκετά από μόνα τους να υπερβαίνουν τις πληροφορίες ολόκληρου του Επιφανειακού Διαδικτύου ΣΑΡΑΝΤΑ φορές. Το Deep Web είναι η μεγαλύτερη αναπτυσσόμενη κατηγορία της νέας πληροφορίας στο ίντερνετ….. > Το συνολικό ποιοτικό περιεχόμενο του Deep Web είναι 1.000 έως 2.000 φορές μεγαλύτερο από το Επιφανειακό Ιντερνέτ! Το περιεχόμενο του Deep Web είναι σχετικό με κάθε πληροφοριακή ανάγκη, αγορά και domain….. Υπάρχουν μηχανές αναζητήσεως για να σερφάρω στο Deep WEB; Ναι υπάρχουν και οι Δέκα από αυτές είναι οι εξής: http://infomine.ucr.edu/ http://vlib.org/ http://www.intute.ac.uk/ http://aip.completeplanet.com/ http://www.infoplease.com/index.html http://www.deeppeep.org/ http://www.incywincy.com/ http://www.deepwebtech.com/ http://www.scirus.com/srsapp/ http://www.techxtra.ac.uk/index.html Η κάθε μία είναι για διαφορετική δουλειά. Αν ξέρεις καλά Αγγλικά χρησιμοποίησε τις!  Πηγή http://www.terrapapers.com/

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Kοιτάτε κάποιον στα μάτια;;;

  Γιατί, εάν παραμείνετε, μετά από δευτερόλεπτα, θα σας πάρουν τα κλάματα!   Είναι τόσο αμήχανο και άβολο να κοιτάτε κάποιον στα μάτια –ιδιαίτερα έναν άγνωστο αλλά ακόμα και ένα φίλο σας! Είναι άβολο γιατί αρχίζει να λειτουργεί η όραση της ψυχής και η ψυχή βλέπει ποιος είναι αλήθεια ο άλλος.   Αυτό φέρνει σε τρομερή αμηχανία όχι εσάς πραγματικά, αλλά το εγώ σας, που θέλει να σας διαχωρίζει. Γυρνάτε αλλού τα μάτια σαν να λέτε «Δεν είμαι έτοιμος να αφήσω το φρούριο να γκρεμιστεί». Εάν το κάνω, δεν θα μπορώ να συνεχίσω να παίζω το Κρυφτό μαζί σου, δεν θα έχω τα προσχήματα του εγώ μου, δεν θα μπορώ να ζω μέσα στην προσωπικότητά μου, δεν θα μπορώ να μετράω πόσα λεφτά έχω στην τσέπη μου για να νιώσω ότι είμαι κάτι διαφορετικό από σένα.   Τότε, δεν θα μπορώ να μετρήσω ούτε καν τα ταλέντα ή τις γνώσεις μου, γιατί τότε είμαστε ίσοι και ίδιοι. Όταν κοιτάζεστε στα μάτια, ό,τι έχει δημιουργηθεί μέσα από την ανθρώπινη λογική για να σας κάνει διαφορετικούς, καταρρέει.                                    (ΜιλτιάδηςΜουτάφης) 

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Φιστίκια Αιγίνης μια σούπερ τροφή

Κελυφωτά φιστίκια ή Φιστίκια Αιγίνης, μια σούπερ τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία, κάνοντας καλό στην καρδιά, στην χοληστερίνη, στα μάτια αλλά και στην δίαιτα.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. βιολόγος, medlabnews.gr

Τα κελυφωτά φιστίκια είναι από τους καλύτερους ποιοτικά και πιο νόστιμους ξηρούς καρπούς. Έχουν χαρακτηριστεί ως ΣΟΥΠΕΡ ΤΡΟΦΗ και όχι άδικα. Ανατρέχοντας στη θρεπτική τους αξία βλέπουμε ότι αποτελούν από τα λίγα τρόφιμα, τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών.



Η φιστικιά είναι φυλλοβόλο δέντρο του γένους Πιστακία και της οικογένειας των Ανακαρδιοειδών. Η καταγωγή της είναι από το Ιράν και σήμερα καλλιεργείται ευρύτατα από την Ασία μέχρι τις Μεσογειακές χώρες και την Αμερική για το καρπό της, το φιστίκι. Το ύψος του δέ!,ντρου φτάνει τα 10 μέτρα με πλούσια διακλάδωση με κλαδιά που έχουν χρώμα σταχτί.
Τα φύλλα του είναι δερματώδη και σύνθετα. Οι ταξιανθίες της φιστικιάς σχηματίζουν τσαμπιά από μικρά άνθη. Οι φιστικιές είναι αρσενικά και θηλυκά δέντρα, με τα αρσενικά να ανθίζουν νωρίτερα. Έτσι η γύρη συλλέγεται και συντηρείται σε ψυγεία, και ρίχνεται αργότερα στα θηλυκά άνθη με τη μορφή ραντίσματος (τεχνητή επικονίαση).
Ο καρπός του δέντρου έχει μήκος 1-2 εκατοστά και το περικάρπιο είναι δερματώδες και έχει πράσινο χρώμα, ενώ το εσωτερικό (ενδοκάρπιο) είναι ξυλώδες και σκληρό. Όταν ωριμάσει το περικάρπιο τότε γίνεται ωχρό, σχίζεται και πέφτει αφήνοντας το ενδοκάρπιο που με τη σειρά του ανοίγει αφήνοντας να φανεί η εσωτερική ψίχα. Αυτή έχει χρώμα πράσινο και περιβάλλεται από λεπτό φλοιό ρόδινου χρώματος (περισπέρμιο). Οι καρποί της φιστικιάς σχηματίζουν ολόκληρα τσαμπιά.
Οι πρώτες φιστικιές ήρθαν στην Αίγινα στα τέλη του 19ου αιώνα και αρκετές φιστικιές φυτεύτηκαν στο νησί μεταξύ 1920 και 1940, αφού είχε ήδη παρατηρηθεί η καλή εδαφική προσαρμογή του δένδρου και η δυνατότητα προσπορισμού αξιόλογου εισοδήματος.

Tα φρέσκα ελληνικά φιστίκια Αιγίνης και Μεγάρων είναι από το 1994 προϊόν Π.Ο.Π. (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), για να προστατευτεί από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Πρόκειται πράγματι για ένα μοναδικό προϊόν, αφού ένας σπάνιος συνδυασμός ικανού αριθμού παραγόντων του δίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που το έχουν καταστήσει διάσημο.

Στην αγορά, τα φρέσκα ελληνικά φιστίκια Αιγίνης, αλλά και αυτά των άλλων περιοχών, όπως τα Μέγαρα, η Φθιώτιδα, η Χαλκιδική και η Εύβοια, βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εισάγουμε όμως και πολλά φιστίκια τύπου Αιγίνης κυρίως από το Ιράν και τη Συρία, που θεωρούνται εξίσου καλής ποιότητας με τα ελληνικά. Εισαγωγές γίνονται και από την Αμερική, αλλά η γεύση αυτών των φιστικιών διαφέρει κατά πολύ από αυτήν των Αιγίνης που γνωρίζουμε. Το Ιράν έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή στο κόσμο. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., η Τουρκία και η Συρία. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη και έκτη στον κόσμο με 9.500 τόνους ετησίως.

Τα φιστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά.

Ακόμη και 25 γραμμάρια φιστίκια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά. Βιταμίνης Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. 

Κι όλα αυτά με μόλις 170 θερμίδες ανά μερίδα περίπου 30 γραμμαρίων! Μπορούμε δηλαδή να καλύπτουμε ένα σημαντικό μέρος των ημερησίων αναγκών μας σε θρεπτικά συστατικά με φυσικό τρόπο, ειδικά αν τα απολαμβάνουμε άψητα και ανάλατα.

Διατροφικές πληροφορίες ανά 100g

Ενέργεια 574kcal
Λίπος 51.6g
Πρωτεΐνη 17.6g
Υδατάνθρακες 11.6g
Ουγγρικα λιπαρα οξεα: 42.4g
Φυτικες ινες 10.5g
Βιταμίνη Α 0.025mg
Βιταμίνη Β1 0.69mg
Βιταμίνη Β2 0.2mg
Βιταμίνη Β3 1.45mg
Βιταμίνη Β5 1.19mg
Βιταμίνη B6 0.25mg
βιταμίνη Β7 0.018mg
Φολικό οξύ 58mg
Βιταμίνη Ε 5.2mg
Βιταμίνη C 7mg
Ασβέστιο 136mg
Κάλιο 1020mg
Μαγνήσιο 158mg
Φώσφορος 500mg
Νάτριο 6mg
Σίδηρος 7.3mg
Ψευδάργυρος 1.4mg


Τα φιστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φιστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. 

Η κατανάλωση φιστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φιστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φιστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης.

Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φιστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, προστατεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα μάτια μας από τη γήρανση.

Τα φιστίκια δεν μπορεί να θεωρείται ως τροφή για δίαιτα, αλλά, όπως φαίνεται από τις πιο πρόσφατες έρευνες, μπορεί να σε αδυνατίσουν. Έρευνες δείχνουν ότι κόβουν την όρεξη και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Επιπλέον, μία αμερικανική έρευνα έδειξε ότι άτομα που περιλάμβαναν φιστίκια στη διατροφή τους δεν πήραν βάρος, ενώ είδαν και πτώση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα. Τα φιστίκια περιέχουν τα λεγόμενα καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που φαίνεται ότι συμβάλλουν και στη μείωση λίπους στο στομάχι. Επιπλέον, είναι καλή πηγή πρωτεΐνης και ο συνδυασμός πρωτεΐνης και λίπους είναι ιδανικός για να κόψει την όρεξη.

Τα αγοράζουμε ολόκληρα με το κέλυφος ή μόνο την ψίχα, ψημένα ή άψητα, αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και φρέσκα. 
Τα καλύτερα: Πρέπει, όταν τα αγοράζουμε, να είναι λίγο ανοιχτά και ο καρπός τους να μην έχει τρύπες. Τα καλύτερης ποιότητας είναι φυσικά ανοιχτά από τη μύτη και όχι από το πλάι, όπως είναι αυτά που είναι τεχνητά ανοιγμένα, οι λεγόμενες τσιμπίδες.
Στην Αίγινα είναι πια θεσμός και το φεστιβάλ φιστικιού που διοργανώνουν τον Σεπτέμβριο οι τοπικοί φορείς.

Αρχική