Γιατί, εάν παραμείνετε, μετά από δευτερόλεπτα, θα σας πάρουν τα κλάματα! Είναι τόσο αμήχανο και άβολο να κοιτάτε κάποιον στα μάτια –ιδιαίτερα έναν άγνωστο αλλά ακόμα και ένα φίλο σας! Είναι άβολο γιατί αρχίζει να λειτουργεί η όραση της ψυχής και η ψυχή βλέπει ποιος είναι αλήθεια ο άλλος. Αυτό φέρνει σε τρομερή αμηχανία όχι εσάς πραγματικά, αλλά το εγώ σας, που θέλει να σας διαχωρίζει. Γυρνάτε αλλού τα μάτια σαν να λέτε «Δεν είμαι έτοιμος να αφήσω το φρούριο να γκρεμιστεί». Εάν το κάνω, δεν θα μπορώ να συνεχίσω να παίζω το Κρυφτό μαζί σου, δεν θα έχω τα προσχήματα του εγώ μου, δεν θα μπορώ να ζω μέσα στην προσωπικότητά μου, δεν θα μπορώ να μετράω πόσα λεφτά έχω στην τσέπη μου για να νιώσω ότι είμαι κάτι διαφορετικό από σένα. Τότε, δεν θα μπορώ να μετρήσω ούτε καν τα ταλέντα ή τις γνώσεις μου, γιατί τότε είμαστε ίσοι και ίδιοι. Όταν κοιτάζεστε στα μάτια, ό,τι έχει δημιουργηθεί μέσα από την ανθρώπινη λογική για να σας κάνει διαφορετικούς, καταρρέει. (ΜιλτιάδηςΜουτάφης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου