Συνέντευξη του B. Κικίλια στο antinews
Με εξοργίζει η εικόνα να βλέπω αυτούς που μας υποχρέωσαν στην υπογραφή του μνημόνιου, να βραβεύουν για την υπακοή του, αυτόν που ενέδωσε.
Ο Καλλικράτης, του 2ου αιώνα π.χ διέλυσε το 146 π.χ. την Αχαική συμπολιτεία παραδίδοντάς την στους Ρωμαίους, αποδυναμώνοντας τη πατρίδα του
ΕΡ: Ποιο είναι το διακύβευμα στις προσεχείς εκλογές;
ΑΠ: Σ΄αυτές τις εκλογές καλούμαστε να απαντήσουμε σε ένα βασικό ερώτημα: θα συνεχίσουμε να κάνουμε απλή διαχείριση πολιτικής κωφεύοντας και προσπερνώντας τα προβλήματα ή θα
προχωρήσουμε με τόλμη σε πολιτικές ρήξης για τη διαχείριση των προβλημάτων του σήμερα. Για να γίνω πιο κατανοητός θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το μνημόνιο σαν τον αναγκαίο μπαμπούλα και σαν ασπίδα σωτηρίας στη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας, ή θα αντιπαραθέσουμε την ελπίδα και το όραμα της ανάπτυξης. Καλούμαστε όλοι μαζί να το συναποφασίσουμε. Και όταν λέω μαζί το εννοώ.Δε θέλω σε αυτές τις εκλογές να τρέξει ο κόσμος για μένα, αλλά να τρέξει με μένα. Για να βάλουμε “τέλος” σε αυτές τις πολιτικές διαχείρισης, που γίνονται εκρηκτικό κοκτέιλ μέσα από το μίγμα Καλλικράτη-Μνημονίου. Δε θα αφήσουμε το μνημόνιο να γίνει το μνημόσυνο της κοινωνίας. Δεν είναι στάση ζωής η παράδοσή μας και η ομηρία μας. στο όποιο σύστημα περιορίζει το όραμά μας. Αρνούμαι να παίξω αυτό το παιχνίδι. Η κοινωνία δεν το αντέχει.
Στις 7 Νοεμβρίου οι πολίτες έχουν την ευκαιρία ένα χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές να τοποθετηθούν και για τα σημαντικότατα θέματα, όπως το μνημόνιο, που δεν ρωτήθηκαν και εν πάσει περιπτώσει ποτέ δεν ενέκριναν. Εσείς γνωρίζετε πότε θα είναι η επόμενη ευκαιρία γι’ αυτή την έκφραση; θα έχει αντέξει η κοινωνία μέχρι τότε; Ξέρετε εκτός από την οικονομική χρεοκοπία, υπάρχει και η κοινωνική.
Στην Ιατρική λέμε ό,τι η λύση της συνεχείας του δέρματος λέγεται τραύμα….με όρους πολιτικής κοινωνιολογίας η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής τι είναι;
Πως θα ξεπεράσουμε αυτό το μετα-τραυματικό σοκ;
Δηλαδή Βασίλη, αν εκλεγείς θα είσαι ένας «μικρός πρωθυπουργός» και θα ψάχνουμε να σε βρούμε για συνεντεύξεις;
Όλο αυτό το διάστημα ακούω από την πλευρά της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρισμούς στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν στον κόσμο το ρόλο του περιφερειάρχη. Ο ένας τον αποκαλεί «μικρό πρωθυπουργό», ο άλλος «μικρό υπουργό», ίσως γιατί είναι μικρό το όραμα τους.
Περιφερειάρχης δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είναι ο άγνωστος αυτοδιοικητικός θεσμός που οφείλει να γνωρίζει τα προβλήματα της Περιφέρειας και είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο του μονόδρομου του Καλλικράτη, να διεκδικήσει από την κυβέρνηση πόρους και αρμοδιότητες.
Η ευθύνη είναι μεγάλη, σήμερα που οι ζωές όλων μας αλλάζουν προς το χειρότερο εξαιτίας της εφαρμογής του μνημονίου το οποίο μας οδηγεί στο αδιέξοδο. Δυστυχώς ακόμη και τώρα ο συνυποψήφιος μου από την κυβερνητική παράταξη με την επικοινωνιακή υποκρισία και τη γνωστή διγλωσσία κρύβεται πίσω από την ομπρέλα προστασίας του κυβερνητικού εκπροσώπου, λέγοντας άλλοτε ότι κανένας Έλληνας δεν θέλει το μνημόνιο, άλλοτε ότι το μνημόνιο είναι αναγκαίο κακό. Είναι ώρα να τελειώνουμε με την επικοινωνιακή υποκρισία.
Πως αισθάνεται ο Βασίλης που ξέραμε από τα παρκέ του μπάσκετ με τον πολιτικό Κικίλια του σήμερα;
Να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι και δεν αισθάνομαι Πολιτικός. Εντάσσω τον εαυτό μου μέσα στην ελληνική κοινωνία, από την οποία προέρχομαι. Και η ελληνική Κοινωνία σε αυτή τη συγκυρία νιώθει φοβισμένη.
Πρόσωπα σκυθρωπά από τη δύσκολη καθημερινότητα. Πρόσωπα απεγνωσμένα από από αυτό που βλέπουν να έρχεται. Από αυτό που ήδη είναι εδώ.
Πρόσωπα με ψαλιδισμένα όνειρα χωρίς όραμα και χωρίς προοπτική. Και κυρίως χωρίς ηγέτη. Με εξοργίζει η εικόνα να βλέπω αυτούς που μας υποχρέωσαν στην υπογραφή του μνημόνιου, να βραβεύουν για την υπακοή του, αυτόν που ενέδωσε.
Η ανανέωση λοιπόν του πολιτικού προσωπικού είναι το αίτημα της Κοινωνίας. Το παλιό που πεθαίνει και το καινούργιο που έρχεται. Η επανάσταση του αυτονόητου που είπε και ο Σαμαράς.Αυτονόητο είναι να ζούμε και αύριο σαν άνθρωποι και όχι σαν αποπαίδια ενός δικού τους θεού.
Τι έχεις να πεις σε εκείνους που σε χαρακτηρίζουν «άπειρο»;
Ήρθε η ώρα να τραβήξουμε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με το χθες και το προχθές, με αυτούς που μας διατηρούν στο κάδρο του γκρίζου. Να ξαναμάθουμε να χαμογελάμε.
Αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «απειρία», για μας είναι η χωρίς δεσμεύσεις ελευθερία διεκδίκησης και ανατροπής όλων όσων μας κρατούν αιχμάλωτους σε ένα αποτυχημένο παρελθόν. Δεν χορτάσατε από την ‘εμπειρία” τόσων ετών που μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο; Η πρόταση μας έχει το πλεονέκτημα του καινούριου, του δυναμικού, του αποφασιστικού, της ελπίδας και κυρίως του διψασμένου για δράσεις.
Λες πως δεν είσαι το «σύστημα». Κι όμως τρέχεις για να ενταχθείς σε αυτό.
Ας μη ξεχνάμε ότι το σύστημα διδάσκει τη διδασκαλία του συστήματος. Μην το βλέπετε από τη σκοπιά του συστήματος. Ανάποδα τα βλέπουμε όλα. Λες και περπατάμε με το κεφάλι στα πόδια και τα πόδια στο κεφάλι. Οφείλουμε να τα φέρουμε όλα τούμπα. Σου το είπα. Δεν είμαι πολιτικός. Δεν ανήκω σε αυτούς που πτώχευσαν τον πολιτικό λόγο. Που έκαψαν τις λέξεις. Που έβαλαν στην άκρη τα προβλήματα και τον ίδιο τον άνθρωπο, προκειμένου να διαχειριστούν τη πολιτική. Το άγχος της κοινωνίας και το επιβεβλημένο χρέος των πολιτικών είναι να αναπτύσσουν πολιτική για τη διαχείριση και την επίλυση των προβλημάτων. Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Και το νόημα έχει χάσει την αξία του. Βγήκα με σημαία τη λέξη διεκδίκηση και ξαφνικά τη σήκωσε και ο Σγουρός. Θα μου πεις γιατί εσύ να είσαι διαφορετικός; Κοιτάχτε, ο κόσμος κρίνει από γνώση και όχι από άγνοια. Και τώρα ο κόσμος ξέρει.
Τι γνώμη έχεις για το ρόλο του διαδικτύου;
Χαίρομαι που κάνεις αυτήν την ερώτηση, γιατί είναι ολοφάνερο πως το διαδίκτυο είναι ανεξέλεγκτο από το σύστημα και η δυναμική του δεν καπελώνεται και δεν χειραγωγείται.
Ο καθένας μας έχει πλέον τη δυνατότητα να φωνάξει στη παγκόσμια κοινότητα επιβεβαιώνοντας την ελευθερία έκφρασης εμπράκτως, χωρίς τα οποιαδήποτε συμφέροντα να μπορούν να το φιμώσουν.
Η ταχύτητα μετάδοσης της πληροφορίας εξασφαλίζει ταυτόχρονα και την ανάδειξη θεμάτων που τα συμβατικά μέσα επικοινωνίας δε θέλουν, ή δε προλαβαίνουν να τα καλύψουν.
Η χρήση του διαδικτύου λαμβάνει, πολλαπλασιαστική αξία. Είναι το μέλλον της πολιτικής και το παρόν της επικοινωνίας.
Εξάλλου, στα περίφημα «7 βήματα του Obama”, που έχετε δημοσιεύσει και στο antinews η “εκμετάλλευση” του διαδικτύου αποτελεί πρωταρχικό εργαλείο επιτυχίας.
Τι έχεις να πεις στους αναγνώστες του antinews;
Ξέρω πως οι αναγνώστες του antinews, δε βασίζουν τις γνώσεις τους στη συστημική διασπορά των γνώσεων και των πληροφοριών.
Εδώ η γνώση δεν είναι ιδιοκτησία.
Με την ευκαιρία να σας πω πως ο Καλλικράτης είναι μια πολιτική μεταρρύθμιση. Και όχι διοικητική
Για αυτό αλληγορικά θα σας τονίσω πως πήρε το όνομά του, από τον πολιτικό Καλλικράτη και όχι τον αρχιτέκτονα., που κυβέρνησε τη μεγαλύτερη συμπολιτεία της εποχής του, την αχαϊκή.
Στόχος των συμπολιτειών ήταν να δυναμώσει μέσω τις συνεργασιών πολλές μικρές αδύναμες πόλεις. Όπως είναι και ο στόχος του σημερινού “Καλλικράτη”.
Τι έκανε αυτός ο Καλλικράτης, του 2ου αιώνα π.χ;
Διέλυσε το 146 π.χ. την Αχαϊκή συμπολιτεία παραδίδοντάς την στους Ρωμαίους, αποδυναμώνοντας τη πατρίδα του, και υποχρεώνοντας τον περιηγητή Παυσανία να τον χαρακτηρίζει ως τον «κακό δαίμονα όλης της Ελλάδας» και ο Πολύβιος, ως μορφή φυσικής αποστροφής.
Αλλά οι αναγνώστες του antinews τα ξέρουν καλύτερα από μένα αυτά.
Περιμένω λοιπόν τα σχόλια τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου